Το ξέρω ότι σε έχω αφήσει σε αναμονή σχετικά με την πρόβλεψη που σου ‘λεγα για τον καιρό. Αλλά να, τελικά ο καιρός χάλασε και όπως ανέβαλλα να ποστάρω χθες, με βρήκε το βράδυ με παγωμένα τα ακροδάχτυλά μου και να μην μπορώ να τα ακουμπήσω καν στο κρύο πληκτρολόγιο. Δράμα σου λέω έζησα (όχι ότι βαριόμουνα)! Σε έπεισα, ε;
Αέρας, βροχή και αστραπόβροντα, που σχεδόν νομοτελειακά πια, προκάλεσαν απανωτές διακοπές ρεύματος. Όχι ότι με ενόχλησαν προσωπικά, αλλά να, στη δουλεία έγινε χάος. Κατέρρευσε το δίκτυο Η/Υ, ο server και άλλα απροσδιόριστα πράγματα, καθώς το ups ξεφορτίστηκε πλήρως. Και να σου πάλι βρέθηκα μπλεγμένη σε βύσματα κι εντάσεις φορητές. Όχι ότι έχω ιδέα από αυτά, αλλά επίσης κανείς συνάδελφος δεν έχει. Παίρνουμε λοιπόν τηλέφωνο το τεχνικό μας ο οποίος βάλθηκε να μας καθοδηγεί προφορικά. Ο διάλογος ήταν επιπέδου:
-Τεχνικός: Το τάδε (ούτε που θυμάμαι τη λέξη που μου είπε) μηχάνημα είναι αυτό που έχει πολλά λαμπάκια να αναβοσβήνουν και πολλά καλώδια παρόμοια με του τηλεφώνου συνδέονται εκεί. Αυτό το μηχάνημα δίνει μόνο ένα καλώδιο σε ένα άλλο μηχάνημα που δεν έχει πάνω του πολλά καλώδια.
– Εγώ: Α, το άλλο μηχάνημα είναι αυτό που έχει μόνο ένα καλώδιο με βίδες, σαν αυτό που έχουν οι οθόνες.
–Τ.: Ναι, αυτό είναι.
–Ε.: Έχει επίσης κι ένα πλακουτσωτό καλώδιο ε;
………
Άσε δε που μου πε, να γράψω λέει κάτι εντολές, μετά πατάω ΟΚ και η οθόνη έγινε μαύρη και είχε πολλά ακαταλαβίστικα, ασφαλώς σημάδια του σατανά θα ‘τανε.
Σαν συνομιλία τυφλού με χαζό ήταν [προφανές ποιος έπαιξε το ρόλο του(της) χαζού(ής)].
Το ότι βγάλαμε άκρη από μια τέτοια συζήτηση οφείλεται καθαρά στην τύχη.
Επίσης, χάλασε το καλοριφέρ, αλλά εκεί δεν έβαλα το χεράκι μου (και παραμένει ακόμα χαλασμένο!).
πάνω από τα login
και τα password checks
πάνω από το Σείριο στην εθνική
σε κοιτάζει η αγάπη σου η πρωταρχική
Και γελάει μαζί σου που όλο ξενυχτάς
και καινούργια στέκια φτιάχνεις για να πας
και καινούργιες λέξεις ενώ θες να πεις…
"mp3" του Φοίβου Δεληβοριά από το άλμπουμ "Ο Καθρέφτης" 2003.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου