29 Δεκεμβρίου 2010

Τα Δέκα του '10- Τα καλύτερα του 2010*

Τα δέκα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς που πέρασε, σύμφωνα με το προσωπικό μου γούστο και την αισθητική μου.

1) Λένα Πλάτωνος- Καβάφης, 13 Ποιήματα

Στην εκπνοή του 2010, κυκλοφόρησε και δισκογραφικά η εργασία της Λένας Πλάτωνος πάνω στην ποίηση του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη, έτσι όπως είχε πρωτοπαρουσιαστεί στη Μικρή Επίδαυρο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.
Η πρωθιέρεια της ελληνικής ηλεκτρόνικα επεφύλαξε μια ιδιαιτέρως τολμηρή προσέγγιση στο σκοτεινότερο Έλληνα ποιητή, 20 σχεδόν χρόνια μετά τη συναρπαστική της ανάγνωση στον Καρυωτάκη. Φυσικά και δεν πρόκεται για ένα εύκολο αλμπουμ, ούτε είναι μια δουλειά που χαρίζεται στον ακροατη, ιδίως σ' εκείνον που έχει συνηθίσει το λόγο του μεγάλου αλεξανδρινού με πιο συμφωνικό ένδυμα. Πιστεύω βαθιά όμως ότι ο χρόνος θα δικαιώσει αυτόν τον υπόγειας δυναμικής Καβάφη όπως και την ίδια τη σπουδαία καλλιτέχνιδα για την καινοτόμο μελοποιητική της πρόταση.

2) The Boy- Kουστουμάκι
Το δεύτερο δισκογραφικό σόλο του Αλέξανδρου Βούλγαρη είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό. Στο "Κουστουμάκι", έργο ιδιοσυγκρασιακό και απαισιοδοξο, ο Βούλγαρης ανατέμνει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα προλαβαίνοντας να χωρέσει στο στενό μέγεθος ενός άλμπουμ όλη την αστική βία, την απόγνωση και την ασφυξία που βιώνει ο μέσος κάτοικος αυτής της χώρας. Ένα εξαιρετικό κοινωνικό σχόλιο και μάλιστα διατυπωμένο στα ελληνικά.

3) Χρήστος Λεοντής - Χελιδών ηδομένη (Αριστοφάνης)
Ένα έργο που συγκεντρώνει την πολύτιμη προσφορά του Χρήστου Λεοντή στη θεατρική μουσική, και συγκεκριμένα στον Αριστοφάνη. Η εργασία του είναι όπως πάντα υποδειγματική, ενώ η προσέγγιση του στον Αθηναίο κωμωδιογράφο εμπεριέχει σπουδή και μακρόχρονη μελέτη. Σε εξαιρετική έκδοση από το Μετρονόμο, με dvd, καλαίσθητο artwork και βιβλιαράκι με όλους τους στίχους.

4) Monika- Exit
Το σκόπελο του δύσκολου δεύτερου δισκογραφικού βήματος, η νεαρή τραγουδοποιός το ξεπερνάει με περισσή ευκολία με το Exit, ένα άλμπουμ γεμάτο όμορφες μελωδίες, καλύτερους -σε σχέση με το ντεμπούτο Avatar- στίχους, εντυπωσιακές ορχήστρες και τις χαρακτηριστικές αλά Monika ερμηνείες -αν και με τις τελευταίες εμφανέστερα ατελεις. Η επιτυχία είναι δεδομένη, όπως και η νέα κατάσταση στην αγγλόφωνη ελληνική σκηνή. Όσοι την χαρακτήρισαν διάττοντα αστέρα, προλαβαίνουν ν΄ αλλάξουν γνώμη.

5) Νατάσσα Μποφίλιου- Εισιτήρια διπλά
Η σημαντικότερη εκπρόσωπος του νέου έντεχνου τραγουδιού, μαζί με την παρέα της (Θέμης Καραμουρατίδης στη σύνθεση/Γεράσιμος Ευαγγελάτος στο στίχο) κατέθεσε στις αρχές του 2010 ένα ωραιότατο δίσκο, στέρεο μουσικά και στιχουργικά, εξαιρετικό ερμηνευτικά
(εντυπωσιακή η φωνητική/ ερμηνευτική ωρίμανση της Μποφίλιου) και το σημαντικότερο χωρίς ίχνος έντεχνης μιζέριας.


6) Smokey Bandits- Debut
Ένα γοητευτικό χαρμάνι κάθε είδους ήχων και μουσικών στυλ αλλά και μια πληθώρα κινηματογραφικών επιρροών αποτελούν το ντεμπούτο πρότζεκτ των 14μελών Smokey Bandits, μιας μπάντας που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από εκείνες του εξωτερικού. Απολαυστικό!

7) Marietta Fafouti - Try a little romance
Πολύ όμορφο ντεμπούτο από μια νέα και ενδιαφέρουσα τραγουδοποιό που πολλοί θα χαρακτήριζαν παλιομοδίτισσα. Ρομαντισμός, γλυκιές μελωδίες, όμορφοι στίχοι είναι τα συστατικά αυτού του άλμπουμ που θυμίζει ανοιξιάτικο περίπατο.

8) Νίκος Χαλβατζής- Γκόλεμ
Ένας μεταφυσικός δίσκος από έναν αβάντ- γκαρντ καλλιτέχνη, που ζει και εργάζεται στην Κοζάνη. Δέκα σκοτεινά τραγούδια κι ένα προσωπικό σύμπαν που μπορεί να ξενίζει αρχικώς αλλά κρύβει αρκετή γοητεία και πρωτοτυπία. Αξίζει να το ανακαλύψετε.

9) Φοίβος Δεληβοριάς- Ο αόρατος άνθρωπος
Μετά από μια μικρή -αναπόφευκτα- δημιουργική στασιμότητα, ο Φοίβος Δεληβοριάς επιστρέφει με νέο ήχο, καινούριες ιδέες και ένα άλμπουμ που προχωράει μπροστά τον ίδιο και την τραγουδοποιΐα του. Πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη.

10) Soumka- 16 days

Οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε ως παραγωγό (εμπορικών) σουξέ, όμως ο Soumka δεν είναι μόνο αυτό. Με το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ "16 days" -ένα συμφωνικό έργο γεμάτο ευαισθησία και λυρισμό- ο ακομπλεξάριστος αυτός δημιουργός αποδεικνύει ότι είναι ένας ταλαντούχος και πολυσχιδής καλλιτέχνης.

Καλή Χρονιά!



Παράθυρα (Ποιήματα 1897-1933) του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη σε μελοποίηση της Λένας Πλάτωνος. Ερμηνεία: Γιάννης Παλαμίδας. Άλμπουμ: "Καβάφης, 13 ποιήματα" (2010).

*Το λογοπαίγνιο ανήκει στον Αλέξη Λ.
,κατά κόσμον Αλέξη Λιόλη.

26 Δεκεμβρίου 2010

Και τι μ’ αυτό


Σου έχω πει πόσο βαριέμαι τις γιορτές;
Ο άι βασίλης έχει χάσει τη διεύθυνσή μου και είμαι πολύ μεγάλη για να πω τα κάλαντα!

«Εκτιμώ τα προσόντα σας και πιστεύω ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε σε σχετικό βάθος χρόνου για να διερευνήσουμε πιθανό τρόπο συνεργασίας"


Δε βαριέσαι, το περίμενα. Σε βάθος χρόνου και στο βάθος κήπος. Έχει ο θεός (σου έχω πει επίσης ότι δεν πιστεύω στο θεό;)

Αυτό δεν ήταν ένα τόσο γιορτινό μήνυμα, sorry.




Ας πούμε πως ήτανε
μια εκδρομή ήτανε μόνο
και ξεμείναμε



«Και τι μ’ αυτό» στίχοι Οδυσσέας Ιωάννου, μουσική Θάνος Μικρούτσικος, ερμηνεία Ρίτα Αντωνοπούλου από το άλμπουμ «Πάμε ξανά απ’ την αρχή», 2008.

18 Δεκεμβρίου 2010

Μαγδαληνή

Για λίγο μόνο την είδε προτού τη χάσει μες στην πορεία. Τώρα τη φαντάζεται να συνωστίζεται με τον υπόλοιπο κόσμο, να μπερδεύται ανάμεσα στα πανώ και τα φέιγ βολάν, να υψώνει αγανακτισμένη τη φωνή της με λαιμό τεντωμένο, μάτια αγριεμένα, μάγουλα αναψοκοκκινισμένα, και οργή πολλή, πάρα πολλή.

Μετά
να δακρύζει από τα χημικά, να πνίγεται από τα δακρυγόνα και τις φωτιές κι ασφυκτιώντας να φέρνει το κόκκινο φουστάνι της ως το στόμα και να καλύπτει μύτη και μάτια' να προστατεύει με το φουστάνι -αυτοσχέδια αιμάτινη μάσκα- κείνο το λευκό πρόσωπο με τις φακίδες και τα τοξωτά φρύδια.

Κρατάει μέσα του ολοζώντανη την τρομαγμένη μορφή της. Σα μια παραλλαγή πίνακα του Θεοτοκόπουλου: Στη μέση Εκείνη ως άλλος Ιησούς, γύρω της άγνωστοι με κουκούλες την σπρώχνουν, τύποι με κράνη την χλευάζουν, βάρβαροι με στολές την ρίχνουν στο τσιμέντο. Κι Εκείνη κυκλωμένη, ανήμπορη, αβοήθητη.

Ταραγμένος δίνει στο κάδρο ζωή. Γυρνάει τον πίνακα σε τηλεοπτικό πλάνο:
Ξεπαγώνει τις φιγούρες, ανακουφίζει την πληγωμένη όψη της και με το πορφυρό της φουστάνι -εκτυφλωτικό μες στους καπνούς- εκθέτει τα κρυμμένα από τις αντισφυξιογόνες μάσκες πρόσωπα. Και από τις πτυχώσεις του φορέματος- πτυχώσεις ραγισμένου εδάφους- αφήνει ν' αναβλύσουν αίματα.

Άλικα ρυάκια κυλούν από το σύμπλεγμα. Οι πλεξιγκλας ασπίδες ματώνουν, οι παλάμες και τα γκλομπς βάφουν, οι χακί στολές μουσκεύουν. Όλα κολυμπούν στο κόκκινο: Τα μανίκια, οι λαιμοί, τα ιερόσυλα στόματα. Το πλάνο πλημμυρίζει. Κι όσοι τόλμησαν ν' ατιμώσουν Εκείνη, πνίγονται σε μια θάλασσα αίματος...



Μαγδαληνή Σταμάτη Κραουνάκη- Λίνας Νικολακοπούλου. Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη. Άλμπουμ: "Ανάσα η τέχνη της καρδιάς" (1995)

11 Δεκεμβρίου 2010

Το χιόνι έπεφτε όλο το βράδυ

Τινάζω το χιόνι από το παλτό μου και μπαίνω στο σπίτι. Έχω μόλις επιστρέψει από το κέντρο.

Ολόλευκες νιφάδες από το πρωί βρέχουν τις γειτονιές- μια μικρή γιορτή του καιρού στα τραυματισμένα σοκάκια.

Η σιωπή του χιονιού ανακουφίζει λίγο την πολύπαθη πόλη και το κέντρο της έμοιαζε αλλιώτικο σήμερα.

Δεν αλλάξε κάτι στις ζωές των κατοίκων, η ατμόσφαιρα έγινε λιγάκι πιο γιορτινή.

Δεν έφυγαν τα σκουπίδια που μας πνίγουν, ούτε ο στολισμός έπαψε να είναι μίζερος. (Το πρόβλημα άλλωστε δεν έγκειται στο περιτύλιγμα).

Είδα απλώς στον κόσμο μια άλλη διάθεση.

Πίσω από τα μάλλινα κασκόλ και τα σκουφάκια, τα πρόσωπα έμοιαζαν πιο ήρεμα. Τα χαμόγελα λιγότερο βεβιασμένα. Οι αντιδράσεις πιο αυθόρμητες.

Λες και το χιόνι και η χαμηλή θερμοκρασία έσβησαν κάπως από τα μάγουλα την έξαψη της κρίσης...






Στη μεγάλη πόλη Μανώλη Φάμελλου. Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη- Μανώλης Φάμελλος. Άλμπουμ: "Μια πολιτεία στο βυθό" (2003).