12 Μαΐου 2009

Είναι ο κόσμος δύσκολη γραφή


Δεν θέλεις φως
άλλο από εκείνο της καρδιάς σου αγαπητή μου και δε σ' αδικώ που ο ήλιος δε σ' αρέσει.

Ο ήλιος είναι του κόσμου η μαία,
που ξεγεννάει τις σκιές
και τις αφήνει μέσα στο κλάμα μπροστά σε πόρτες σφαλιστές

και αυτή είναι μάλλον η αιτία που ζοριζόμαστε σε μια χώρα με ηλιοφάνεια όλο το χρόνο...





Πάντως δε σου κρύβω ότι μου άνοιξες πολλές φουρτούνες με το ποστ σου περί κόσμου.

Κόσμος ολόκληρος ο κόσμος και πώς να εξαντλήσουμε το θέμα του.
Τόσα στιχάκια και ακόμα αναπάντητο το αίνιγμά του.
Μοιάζει με Σφίγγα που θα μας καταβροθίσει
αν δε βρούμε την απάντηση στα ερωτήματά του.

Και πώς να τη βρούμε;

Όσο κι αν ψάξεις δεν θα βρεις
την ψίχα αυτού του κόσμου
την κρύβει ο κόσμος μην τη δεις
πίσω απ’ τα φώτα, φως μου

Το λέει καθαρά ο ίδιος εκείνος ποιητής στου οποίου
το "κοσμικό" αίνιγμα χάθηκες στο προηγούμενο ποστ.

Και σάμπως είστε μόνο εσείς αγαπητή μου που ταλαιπωρείστε; Όλος ο κόσμος...

Αν είναι κόσμος όμορφος
είναι και κόσμος ψεύτης
που μοιάζει σκοτεινό γυαλί
και σαν παλιός καθρέφτης



λέει η Αννούλα (Βίσση) στα "Χρόνια της υπομονής" όταν η φωνή της είχε ακόμα την αθωότητα να το υποστηρίξει. Δια χειρός φυσικά Μάνου Ελευθερίου, ο οποίος μάλλον πρέπει να έχει παιδευτεί πολύ από τον κόσμο αυτό. Αλλού λέει

Ο κόσμος είναι μια κλωστή κι είναι η ζωή βελόνα
και μου κεντάει τη μοίρα μου με πίκρες και με χρόνια.

Δεν είναι όμως μόνο κλωστή ο κόσμος, είναι και γρανάζι
κατά τον Τριπολίτη:

Ένα γρανάζι της μηχανής
ο κόσμος μοιάζει,
ό,τι κι αν πεις,
στριφογυρίζει και μ’ αρπάζει
τα όνειρά μου κουρελιάζει
στη βόλτα της ζωής

με τη φωνή της Γαλάνη, σε μια εσκεμμένα χαρούμενη μελοποίηση από το
Χατζηνάσιο, πίκρα και χαρά πάνε αγκαλιά άλλωστε...

Ο Άκης Πάνου πάλι έβλεπε τον κόσμο πιο εχθρικά,
με τα γνωστά αποτελέσματα βέβαια, να ναι καλά εκεί που είναι:

Δεν είναι ο κόσμος φίλος μου
ούτε κι εγώ του κόσμου
Άλλος του κόσμου ο Θεός
και άλλος ο δικός μου

Πάλι τα θεία έπιασα και θα κατηγορηθώ για εκκοσμίκευσή τους. Γι αυτό επιστρέφω στο θέμα και παραθέτω τον καλύτερο ορισμό του κόσμου, όπως τον έδωσε ο Γκανάς:

Είν' ο κόσμος δύσκολη γραφή
όλο σβήνεται
κι αν δεν διαβαστεί με την αφή
τίποτα δεν γίνεται.

Ψηλαφώντας θα βρούμε τη λύση λοιπόν, αφού με τόσα χρόνια διάβασμα μάλλον τυφλωθήκαμε...




Attinse του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος. Άλμπουμ: "Ο Σαμάνος" (2008)

Τα πιο μεγάλα θαύματα των Στέφανου Κορκολή- Παρασκευά Καρασούλου. Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη. Άλμπουμ: Παλίρροια (1989)

Στα χρόνια της υπομονής των Σταύρου Κουγιουμτζή- Μάνου Ελευθερίου. Ερμηνεία: Άννα Βίσση. Άλμπουμ: "Στα ψηλά τα παραθύρια" (1975)

Ο κόσμος είναι σαν μπαξές των Βασίλη Δημητρίου- Μάνου Ελευθερίου. Ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου. Άλμπουμ: "Σεργιάνι στον Παράδεισο" (1976)

Το γρανάζι των Γιώργου Χατζηνάσιου- Κώστα Τριπολίτη. Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη. Άλμπουμ: "Εικόνες" (1979)

Δεν είναι ο κόσμος φίλος μου του Άκη Πάνου. Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας Άλμπουμ: "Θέλω να τα πω" (1982)

Σκιές και χρώματα
των Ara Dinkjian- Μιχάλη Γκανά. Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη. Άλμπουμ: "Τα κορμιά και τα μαχαίρια" (1994)
.

1 σχόλιο:

  1. Η ζωή με τρομάζει μερικές φορές, τα χάνω, χρειάζομαι βοήθεια... Στρέφω το κεφάλι μου, σε βλέπω, συνοδοιπόρο αγαπημένο, να μου γνέφεις "προχώρα, είμαι δίπλα σου", ηρεμώ, παίρνω δύναμη...
    Είθε παρέα να βαδίσουμε την ζωή μας ολη !
    Αμήν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή