7 Μαΐου 2009

αν θες να ξέρεις



Μμμ...
Καταλαβαίνω την ακουσίως προσγειωμένη φάση σου.
Έχω φάει με το κουτάλι το «ακουσίως».
Έχω περάσει από το «έδαφος της απραξίας».
Και παραμένω στο έδαφος, εν γένει.
Στο έδαφος αλλά με κάτι φτερά στην πλάτη, που σε στιγμές αισιοδοξίας κομμένα δεν θα τα ‘λεγα, μα όχι δα και τόσο αξιόπλοα.

Τέλος πάντων, ένας σοβαρός άνθρωπος όπως εγώ, δεν ταιριάζει να ασχολούμαι με «φτερά» τέτοια ώρα. Το προφίλ το σοβαρό μου, βέβαια θα το έχεις υπόψη σου κι εσύ. Είναι υπαρκτό. Το κυκλοφορώ εκεί έξω.

Κρατιέμαι με τα χίλια ζόρια να μη βάλω αυτό το «Κοίτα εγώ», γιατί θα υπάρξουν θύματα, μην πας μακριά- για μένα λέω.

Εν πάση περιπτώση κι ας είμαι εν ώρα εργασίας, το ρίχνω το τραγουδάκι, με συνταγή γιατρού: Μια δόση τραγουδιού και μετά γρήγορη απομάκρυνση από το χώρο που ηχεί και ύφος «τα ’χω δει όλα- τρέχουν οι προθεσμίες, τρέχουν» και αν ρωτήσει κανείς τι έγινε; «Πού να σου εξηγώ τώρα, βιάζομαι...».



…γι’ αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω, είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω


«Κοίτα εγώ», στίχοι Γεράσιμος Ευαγγελάτος, μουσική Θέμης Καραμουρατίδης, ερμηνεία Νατάσσα Μποφίλιου από τα «Τρία μυστικά» 2009.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου