Ο δρόμος σου είσαι εσύ

Εγκλωβισμένος για ώρα σε ένα αθηναϊκό λεωφορείο- φυσαρμόνικα (ευαίσθητη κοινωνικά ομάδα γαρ, κινούμαι αποκλειστικά με δημόσια συγκοινωνία) βρήκα χρόνο να "διαλογιστώ" περί δρόμων αγαπητή BlackForest. Ναι, έχει τα θετικά της τελικά η κίνηση στους δρόμους, τα πλεονεκτήματά τους τα βραδυκίνητα φανάρια...

Το έναυσμα φυσικά το στιχάκι του προηγούμενου ποστ, για την πίστη ως μοναδική ώθηση στο πέταγμα

Αν δεν πιστέψεις δεν πετάς, κι άλλος δρόμος δε μένει

Όμορφο αλλά όντας προσγειωμένος ακουσίως για κάμποσους μήνες στο έδαφος της απραξίας αισθάνομαι το ρομαντισμό μου να έχει κλονιστεί συθέμελα. Και είναι δύσκολο πια να συγκρατήσω ένα υποδόριο γαμώτο, πέστο και παράπονο, που αν κάπνιζα θα εκδηλωνόταν κάπως έτσι

και τραβώ τον καπνό με μια δόση θυμό
που ποτέ δε μπορώ όσα θέλω να αρχίσω



(Καινούριος στιχουργός ο Ευαγγελάτος και δίκαια αγαπημένος σου, αφού μαζί με τον Ιωάννου -αλλά χωρίς την ΚΚΕ εσάνς του δεύτερου ευτυχώς- αφουγκράζονται τη παραγκωνισμένη γενιά μας όσο κανείς. Στην καινούρια του δουλειά μάλιστα, από όπου και το στιχάκι, δίνει πολλές ευκαιρίες να εκφράστούν τα συναισθήματα μιας ολόκληρης G700)


Είναι μακρύς ο δρόμος σου κι η υπομονή σου λίγη

μου ψιθυρίζει ρωμέικα ο Μπιθικώτσης της Πολιτείας συμπάσχοντας αλλά μάλλον πρέπει να πάψω να μετράω το δρόμο. Γιατί εκτός από μακρύς είναι και πολύς. Συνηγορεί σ' αυτό και ο Αλκίνοος στο τραγούδι του που έδωσε όνομα στην πρώτη δισκογραφική του εξομολόγηση

Είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς

μ' ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς

(εδώ με τη φωνή του Σωκράτη Μάλαμα)

Πάντως, ο Αλκίνοος του σήμερα φαίνεται να έχει τη συνταγή του ως προς την πορεία του. Ωριμότερος ηλικιακά -αλλά καθόλου συμβιβασμένος, παρότι ωριμάζω σημαίνει συμβιβάζομαι- στο καινούριο του τραγούδι επιμένει ρομαντικά ξορκίζοντας μακριά την ηττοπάθεια

Εσύ γεννάς τη θάλασσα και χτίζεις το καράβι [...]
όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο

όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ...

Αν και άνθρωπος του βουνού και της άγριας απλωσιάς, κρατάω τη θάλασσα και το καράβι. Γιατί οι δρόμοι που άλλοι χαράζουν για μας μοιάζουν ακίνητοι...

---

Εσωτερικοί μετανάστες των Θάνου Μικρούτσικου- Οδυσσέα Ιωάννου. Ερμηνεία: Ρίτα Αντωνοπούλου. Άλμπουμ: "Πάμε ξανά απ' την αρχή" (2008)

Με τσιγάρα βαριά των Θέμη Καραμουρατίδη- Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ερμηνεία: Νατάσα Μποφίλιου. Άλμπουμ: "Τρία μυστικά" (2009)

Είναι μακρύς ο δρόμος σου των Μίκη Θεοδωράκη- Πάνου Κοκκινόπουλου. Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Άλμπουμ: "Πολιτεία Β" (1964)

Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Από τον ομώνυμο δίσκο του 1997. Εδώ σε ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα από το λάιβ αλμπουμ "Αλεξίου-Μάλαμας-Ιωαννίδης" (2007)

Ο δρόμος σου είσαι εσύ του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Άλμπουμ: "Νεροποντή" (2009).