8 Μαΐου 2009

Άμα θες ψηλά να φτάσεις


Άμα θες ψηλά να φτάσεις και να νιώσεις σαν τον ήλιο

Πρέπει πρώτα ομορφιά μου να καείς και σαν τον ίδιο



Με φτερά αξιόπλοα ή μη στην πλάτη, το στιχάκι είναι απερίφραστο περί πετάγματος,
αγαπητή μου BlackForest. Πρώτα θα καείς και μετά θα απογειωθείς.

Και μη μου αντιπαραβάλλεις μύθους σαν του Ίκαρου, που παρότι κάηκαν οι φιλοδοξίες του πρόλαβε να φτάσει ψηλά. Σε τούτη την πυρπολημένη εποχή πρώτα σε καιν και μετά σ' αφήνουν να πετάξεις...


Κάψιμο όσο δε φαντάζεσαι λοιπόν, λαμπάδιασμα εσωτερικό και συνεχές,
κι ας διατηρείται η όψη ανοιξιάτικα δροσερή. Αλλά δε βαριέσαι

Όσες φωτιές κι αν κάψουν την καρδιά μου

τόσες θ’ανάψουν μες στα όνειρά μου

τόσες θ’ανάψουν σαν κεριά – αχ Παναγιά μου


Δηλώσεις κατά κάποιο τρόπο "χειραφετημένης" αισιοδοξίας, αν και τα κεριά μάλλον αφήνουν μια (μοιρολατρική) υποψία ότι μόνο τα θεία πια μας σώζουν.

Και μου το επαναλαμβάνουν αγόγγυστα οι δικοί μου "Κάνε κανά σταυρό,
άναβε και κανά κερί" μπας και έρθει η βοήθεια εξ ουρανού και βγάλουμε την άκρη, αλλά μάταια. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν τα πάω πολύ καλά με κάθε είδους κεριά και λιβάνια. Άσε που τα πρώτα πάντα μου θυμίζουν εκείνο το στίχο του Χατζιδάκι για την ανεμοδαρμένη Μαριάνθη του

χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά
και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά


και πικρά συνειδητοποιώ πως ήττα
και αποτυχία πονάνε περισσότερο όταν τις αντικρύζουμε στο βλέμμα των γύρω μας...



(Στο σημείο αυτό επιστρατεύω την αυτο-λογοκρισία μου, μιας και ο συνειρμός έβαλε μπρος για τα καβαφικά "Κεριά" με κίνδυνο το ποστ να γίνει ακόμα πιο μαύρο και άραχλο)

Άφαντοι λοιπόν
για μας οι "από μηχανής θεοί", κλειστοί και οι παράδεισοι;

ο Παράδεισος δεν είναι η χαρά της λησμονιάς

μα ότι χρόνια σε βαραίνει κι ότι πιο πολύ πονάς

Έ τότε έχουμε αγιάσει και δεν το ξέρουμε...



Όσες φωτιές των Eldar Mansurov- Νίκου Μωραΐτη. Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη. Άλμπουμ: "Τα χάρτινα" (1997)

Η Μαριάνθη των ανέμων του Μάνου Χατζιδάκι. Ερμηνεία: Νένα Βενετσάνου. Άλμπουμ: "Μπαλάντες της Οδού Αθηνάς" (1983). Άλλες ερμηνειες: Χάρις Αλεξίου "Η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια" σε μουσική διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι (1987). Άλκηστις Πρωτοψάλτη "Τα παραμύθια μιας φωνής" (2003).


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου