Πάσχα στο χωριό

Λίγο πριν επιστρέψει η BlackForest με την ανταπόκρισή της από την Ισπανία, ας γράψω λίγα λογάκια για το δικό μου Πάσχα, λιγότερο κοσμοπολίτικο μεν από της φίλης μου, γνήσια ελληνικό όμως.

Πάσχα λοιπόν στο χωριό σημαίνει πολύ φαγητό και κρασί, οικογένεια και παιδικοί φίλοι, Επιτάφιος και άνθη λεμονιάς. Χριστός ανέστη με κροτίδες, βαφτιστήρια με λαμπάδες, καινούρια ρούχα και φιλιά στο μάγουλο...

Και πολύ τραγούδι φυσικά...

Σα λαός έχουμε την ευλογία να κυλάει τραγούδι στις φλέβες μας. Τραγουδάμε κάθε μας στιγμή, όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Τραγουδώντας μοιραζόμαστε ανείπωτη χαρά και αβάσταχτο πόνο.

Έτσι και σε μια μάζωξη την επομένη του Πάσχα στο εξοχικό ενός φίλου πάνω στα άγρια βουνά της Κρήτης. Ένας μουσαφίρης μεταξύ κρασιού και παραδοσιακών μεζέδων έπιασε το λαούτο και μας τραγούδησε με τη ζεστή φωνή του.

Και από τα δάχτυλά του γεννήθηκαν νότες θλιμμένες, από το στόμα του ξεχύθηκαν λόγια καημού κι απλώθηκαν στις απάτητες πλαγιές, αντήχησαν στους τραχείς βράχους και γύρισαν πίσω καθαγιασμένα από τα αγνότητα της φύσης.

Σαν είχες άλλο στη καρδιά
τι μ' ήθελες εμένα
να με πληγώσεις να πονώ
ώσπου να ζω για σένα

---

Πονεμένη καρδιά του Στέλιου Φουσταλιεράκη ή Φουσταλιέρη. Ερμηνεία: Μανώλης Λιδάκης. Άλμπουμ: "Το τραγούδι γυμνό" (1993)