24 Ιουνίου 2010

Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο

Έλειψα δυο- τρεις μέρες και βρήκα το σπίτι σε κατάσταση πολιορκίας. Τα τέσσερα (ζωή να 'χουν) ανίψια είχαν καταλάβει κάθε ζωτικό χώρο του σπιτιού. Στα κρυφά πετούσαν τα παπούτσια τους και με τα πόδια και τα γόνατα γυμνά, αμολιόταν στα χώματα και στα καυτά τσιμέντα. Σαν τις αράχνες κρέμονταν από παντού, σαν το κισσό σκαρφάλωναν στα πάντα. Κάθε βήμα και εν δυνάμει ατύχημα: παντού στο πάτωμα μπάλες, μπαλάκια, παιχνίδια κι αυτοκινητάκια. Μπουλντόζες και φορτηγά φορτωμένα χώμα έκαναν ανατροπή οπουδήποτε, και εντός του σπιτιού. Τα φυτά κλαδεύτηκαν ακούσια, τα γατιά μετακόμισαν για να σώσουν την ουρά τους. Τα ποδήλατα, λιγότερα από τα παιδιά, δούλευαν με βάρδιες. Με την πρώτη ευκαιρία έπεφταν καρπαζιές και δαγκωματιές.

Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο
κουρεμένο κεφάλι όνειρο ακούρευτο


Αν και ανέβαλα να πάρω καμιά- δυο μέρες άδεια που ήθελα για να ξεκουραστώ στο σπίτι (καταλαβαίνεις γιατί), δεν σου κρύβω ότι η κατάσταση (εκτός των περιπτώσεων που πιανόταν μαλλί με μαλλί, αν και κοντοκουρεμένα) ήταν άκρως απολαυστική. Αυτό δα μας έλλειπε, να ξυπνήσουν και το καταβαραθρωμένο μητρικό μου ένστικτο!

(ΥΓ. Δυο μέρες ακόμα να μείνουν και το βλέπω το ένστικτο να γυρνά στη θέση του)


"Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο", των Οδυσσέα Ελύτη- Γιάννη Μαρκόπουλου, ερμηνεία Μαρία Δημητριάδη από το δίσκο "Ήλιος ο Πρώτος" (1969).Το τραγούδι επίσης συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή "Η Μαρία Δημητριάδη τραγουδά τους μεγάλους συνθέτες" (1995).

4 σχόλια:

  1. τί λες τώρα,όχι δυο μέρες,σε δυο ώρες σε κόβω να γράφεις άλλο ποστ χαχαχα (τρέλα είναι τα μωρά κι απόλαυση,αλλά και κούραση απίστευτη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να μην ουρλιάζουν τα σκασμένα ,και να μην κλαίνε μέσα στην νύχτα κι ολα είναι μια χαρά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υπέροχα χρόνια...θύμωνα με τους δικούς μ,ου που μου έλεγαν κάθε λίγο μάζεψε τα παιχνίδια σου...τώρα τους ευγνωμονώ γιατί λαχτάρα που μου δημιουργούσαν κάθε φόρα που τα ξανάριχνα στο πάτωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kihli - ναι, αν μου άφηναν τα περιθώρια θα έγραφα "διορθωτικό" ποστ, αλλά ούτε στα σχόλια δεν προλαβαίνω να απαντήσω :Ρ
    Takis X , ευτυχώς αυτά τα κλάματα μέσα στη νύχτα τα περάσαμε, πάνε αυτά, πρόπερσι ήταν. Τα ουρλιαχτά παραμένουν, πέφτει άλλωστε και ένα σχετικό αλληλο-ξεμάλλιασμα όπως μπορείς να υποθέσεις!
    iliokamenos, κι εμείς κάτι τέτοια κάναμε ως παιδιά και αυτό κρατώ ως μέτρο για να κατανοήσω τους σημερινούς μικρούς διαβολάκους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή