16 Ιουνίου 2010

του έρωτα η στέρνα


Ζέστη, κι είναι μόνο η αρχή. Ζέστη το πρωί· όλο και κάποιος συνάδελφος οικειοποιείται το γραφείο μου, το μόνο με ανεμιστηράκι usb, να 'κανε και καμιά δουλειά γιατί εγώ έχω κατεβάσει τα ρολά και είναι μόνο15 του Ιούνη! Ζέστη και το μεσημέρι· το αυτοκίνητο βράζει σα χύτρα ταχύτητας, ναι, το παραδέχομαι είμαι σβέλτος οδηγός, όταν δεν αυτοπεριορίζομαι. Ζέστη και το απόγευμα στη θάλασσα, ζέστη εν γένει, γράφω και το λάπτοπ ξεφυσάει, λίβας σκέτος.
 



Ετούτο είναι ένα μπερδεμένο στ' αυτιά μου τραγούδι. Δεν είμαι σίγουρη πώς πάνε οι τόνοι και τα γράμματα "πέρνα-περνά", "στερνά- στέρνα". Είναι και το βιβλιαράκι του cd που γράφει τους στίχους στα κεφαλαία και μου αφήνει το περιθώριο να τα ανακατεύω κατά πως θέλω. Ακόμα κι εκεί που τη μια ακούω σχεδόν ξεκάθαρα "κι άμα ανάψουν τα στερνά και χαρώ", την άλλη πάλι κλονίζομαι. Με τέτοια ζέστη δεν μου ταιριάζει, διαλέγω μιαν άλλη εκδοχή, χωρίς ανησυχία για τα στερνά, αλλά με έμφαση στη στιγμή στην απτή πραγματικότητα: "κι άμα ανάψουν τα στέρνα και χαρώ"

 να του έρωτα η στέρνα για νερό 


"Έλα νιότη μου πέρνα", στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου, μουσική Νίκος Αντύπας, ερμηνεία Χάρις Αλεξίου από το δίσκο "Δι ευχών" (1992).

2 σχόλια:

  1. μου θυμίζει δικές μου στιγμές, ξημερώματα στο παρελθόν να περπατάω στη νυχτερινή δροσερή βραδιά ενός καλοκαιριού κ να το ακούω με ακουστικά. Ήθελα να γίνω η νιότη, το φως κ το σκοτάδι. ΌΠως υπονοεί κ το κομμάτι. Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελα νιότη μου πέρνα...Για να μπούμε στην ουσία καταλάβες, αυτό θέλει να μας η Λίνα μας..

    Κατα τα αλλα ναι,εχω μπερδευτεί κι εγώ..Στέρνα Η Στερνά?Θα την πάρω τώρα τηλέφωνο και θα ζητήσω εξηγήσεις.

    Ακούς εκει καλοκαιριάτικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή