20 Φεβρουαρίου 2010

Ολομόναχοι μαζί


Στάθηκα μπροστά στη δίφυλλη ντουλάπα.
Ρούχα κρεμασμένα σε πρόχειρες κρεμάστρες. Ανακατεμμένα.
Ρουχα παλιά και καινούρια μαζί, αφόρετα και παλιωμένα δίπλα-δίπλα, με τις εποχές τους μπλεγμένες, χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά, σκούρα χρώματα με φωτεινά, στοίβες παρελθόν πλάι στο καλοσιδερωμένο σήμερα...

Στα πόδια μου σακούλες.
Τεράστιες χάρτινες σακούλες ZARA έτοιμες να γεμίσουν με άχρηστα ρούχα και παλιές αναμνήσεις:
Μια μπλούζα με φθερμένες τις ραφές, ένα πουλόβερ δικό σου -νομίζω ακόμα πως μυρίζει την αύρα σου- ένα κασκόλ που κάποτε έκρυψε ένα κόμπο στο λαιμό. Ρούχα που δε μου πάνε πια, αναμνήσεις που με στενεύουν...


Έξω στο δρόμο κλαξον και κίνηση.
Το πεζοδρόμιο στενό, το ένα χέρι υψωμένο για ταξί, στο άλλο σφιχτά τέσσερις σακούλες ZARA γεμάτες χθες.

"Εξάρχεια παρακαλώ. Πατριάρχου Σεργίου 8 και Ασκληπιού"
Μπροστά ο οδηγός και λαϊκά τραγούδια, πίσω εγώ και το θαμπωμένο τζάμι, στο πορτ- μπαγκάζ τέσσερις σακούλες παρελθόν.

Φτάσαμε.
Γύρω λουλούδια, κλαδιά χαμηλά και στα σκαλοπάτια άνθρωποι με βλέμμα κουταβιού.
Στο κουδούνι:
Ονήσιμος. Φίλοι Φυλακισμένων.

Μέσα μια σκάλα γυριστή, πρώτο πάτωμα, ένα γραφείο με παλιομοδίτικη πόρτα.
Στους τοίχους κάδρα με ευαγγελικές περικοπές, στα ράφια βιβλία, στην καρέκλα μια κυρία με καθαρά μάτια.


"Μπορώ ν' αφήσω αυτά τα ρούχα παρακαλώ. Δεν τα χρειάζομαι."
"Σας ευχαριστούμε πολύ. Χάρη σ' εσάς οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ολομόναχοι..."

Έξω ξανά.
Γύρω λουλούδια, κλαδιά χαμηλά και στα σκαλοπάτια μια μελαμψή γυναίκα με τα παιδιά της. Παίζουν και τραγουδούν στη γλώσσα τους.

Τί να λέει άραγε το τραγουδάκι τους;






Ολομόναχοι μαζί του Θέμου Σκανδάμη. Ερμηνεία: Σταυρούλα Παυλίκου. Άλμπουμ: "Μακροβούτι" (2008)

Ο Ονήσιμος. Σύλλογος συμπαράστασης κρατουμένων. Ασκληπιού 60Α & Σεργίου Πατριάρχου 8, Αθήνα-11471 τηλ.: 210-3622017, 3645305, fax: 210-3630865, e-mail: info@onisimos.gr.

1 σχόλιο: