Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες

μας αγαπούν και μας τελειώνουν 

Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες 

Μέσα σε αυτό τον πανικό που ο καθείς ψάχνει να σώσει το τομάρι του, το επίδομά του, τα κέρδη του ή τη δουλειά του, εσένα σε πιάσανε οι ευαισθησίες σου και η προσφορά σου προς το συνάνθρωπο. Τι να πω; Πως θα σώσεις τον κόσμο; 'Η πως θα παρεμποδίσεις την επανάσταση; Οι υπεραπλουστεύσεις και οι έτοιμες θεωρίες δεν είναι δα και το καλύτερο εργαλείο ανάλυσης.

Ο Τιτανικός που είναι πια επισήμως, δια στόματος του αρμόδιου υπουργού, η χώρα μας, οδεύει προς ολοταχώς στο μέχρι πρότινος αόρατο παγόβουνο που θα τον βουλιάξει σχεδόν αύτανδρο (σχεδόν, καθώς θα θυμάσαι ότι και στο υπερωκεάνιο, οι επιβάτες πρώτης θέση την έβγαλαν "καθαρή").

Μετά από τις δεξιότητες ανάλυσης χρηματιστηριακών δεδομένων που απόκτησαν με κουτοπόνηρη ευκολία πριν από μια και δεκαετία οι έλληνες, τώρα απόκτησαν κι άλλες. Παρακολουθούν με άνεση (και τρόμο) τις εξελίξεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα καθημερινά, σαν να ήταν οι τιμές της λαϊκής. Spreads, funds, δείκτες μόχλευσης και χαρτοφυλάκια, έννοιες που επιμελώς κράτησα μακριά μου τόσα χρόνια, κυρίευσαν όλους τους άλλους γύρω μου. Μην με ρωτάτε, δεν ξέρω να σας πω τι είναι καθετί. Δεν είμαι Χρηματοοικονομικής Κατεύθυνσης, είμαι της Αναπτυξιακής.

Εκεί μας μάθαιναν ότι η πρόκληση της ελληνικής οικονομίας κατά τη δεκαετία του 2000, ήταν η πραγματική σύγκλιση (η ονομαστική μας έβαλε στην ευρωζώνη) μέσω μια ολοκληρωμένης αναπτυξιακής πολιτικής. Βέβαια, χρειάστηκε να περάσουν δέκα χρόνια για να αντιληφθούμε με αποδείξεις ότι ούτε ονομαστική σύγκλιση υπήρξε ποτέ, (αφού πχ η μείωση του ελλείμματος σε 3% του ΑΕΠ ήταν μαγειρεμένη), οπότε και η πραγματική σύγκλιση (που απλά σημαίνει άνοδο του επιπέδου ευημερίας και η βελτίωση της ποιότητας ζωής), ήταν επιστημονική φαντασία.

Παραμυθιαζόμασταν για την πορεία της ελληνικής οικονομίας εμείς οι αδαείς τριτοετείς φοιτητάκοι, τη ίδια ώρα που παραμυθιαζόταν και ενας ολόκληρος λαός. Και ήταν τόσο ωραίο το παραμύθι, που οι κυβερνόντες δεν ήθελαν να μας το χαλάσουν. Με αυτούς τους κυβερνόντες πήγαμε "μπροστά", πήραμε σπίτια, αυτοκίνητα, διακοποδάνεια, μας βόλεψαν και τους βολέψαμε. Τους ψηφίσαμε κι όταν δυσφορήσαμε ελαφρώς -το παθαίνουμε αυτό τακτικά, κάθε 3-4 χρόνια που έχει εκλογές- ψηφίσαμε τους διπλανούς κ.ο.κ. Και ζήσαν αυτοί καλά και το παραμύθι τέλειωσε. Απότομα.

Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες.
Τι ωραίο να κλαις και να γελάς.

---

"Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες", Active Member, στίχοι: B.D.Foxmoor, παρουσίαση: B.D.Foxmoor+Xray και η παρέα τους, από τον ομώνυμο δίσκο του 2000.