Οι μέρες περνούν, η μία μετά την άλλη, γνωστό από παλιά αυτό. Τη μια έχει ήλιο, μέρα για εκδρομή, στο δάσος ας πούμε, χωρίς τον κακό τον λύκο, καθώς πια ούτε γιαγιά υπάρχει.
Σήμερα βρέχει ασταμάτητα, συνεπώς βαριέμαι κάθε τι που απομακρύνεται από τις έννοιες στεγνό και ζεστό και από αντικείμενα όπως καναπές και κρεβάτι. Με τόσες απεργίες μάλιστα, έχω τακτοποιήσει και ένα σωρό δουλειές που πάντα περιμένουν την Κυριακή, οπότε όλα πάνε κατ' ευχήν στην εφαρμογή του σχεδίου "ένα βιβλίο την ημέρα". Ξεκίνησα μανιωδώς το διάβασμα, σε κάποια φάση, όταν η πλοκή του έργου βοήθησε κοιμήθηκα, έφαγα, και ναι, το βιβλίο τέλειωσε βραδάκι.
Από αύριο αυξήσεις, μεθάυριο απεργίες. Πόσο βαριέμαι και τη Τζούλια και τη Γιουροβίζιον. Δεν απόσπασαν ούτε πέντε λεπτά από τη σκέψη μου, άρα πάμε καλά. Πάμε επίσης, για μπύρες, για μια-δυο κουβέντες χωρίς φόβους και φόρους. Σήμερα άλλωστε βγήκαν και τα σαλιγκάρια. Ακόμα βρέχει και κάνει κρύο, λίγο παραπάνω από το ανοιξιάτικο, μην πάει ο νους σου στο κακό. Η βροχή απόψε πνίγει τις μυρωδιές, ξέρεις από αυτές που "τώρα που είναι άνοιξη..."
Ένα τραγουδάκι με ανοιξιάτικη αντιμετώπιση ενός θέματος ("κάπου υπάρχει η αγάπη μου μα δεν ξέρω που") το οποίο συνήθως αποτελεί αφορμή για δράματα, μη σου πω και τραγωδίες. Αλλά είπαμε, τώρα που είναι άνοιξη, μ' αρέσει να σφυρίζω στον αέρα.
...μα εγώ δεν έχω τι να πω, σφυρίζω στον αγέρα
"Καπού υπάρχει η αγάπη μου " του Μάνου Χατζιδάκι, επανεκτέλεση από την Σαβίνα Γιαννάτου στο δίσκο "Πάω να πω στο σύννεφο", 2002.
Έτσι περπατάς πάντα μέσα σου?Μ`αρέσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήείπα γιατί να πληρώσουμε για τη γιουροβίζιον αφού είμαστε σε εποχή λιτότητας και μας πετσοκόβουν μισθούς μας φορτώνουν φόρους και όλα τα σχετικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήκανείς δεν με άκουσε και έγινε η γιουροβίζιον
και τα αποκριάτικα καρναβάλια
και θα γίνουν και οι παρελάσεις με τον 13ο μισθό μου
και την ακριβή βενζίνη και τα ακριβότερα τρόφιμα
ευτυχώς που την μονάκριβή μας άνοιξη μπορούμε απλά να απλώσουμε τα χέρια και να την αγκαλιάσουμε
δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται
καλημέρα