19 Οκτωβρίου 2009

Πώς έφυγες...


Έρχεται μια στιγμή που μένεις μόνος, παρέα με τις φαιδρές βεβαιότητές σου:
"Mαζί", "Για πάντα", "Τα πάντα"...


Έρχεται μια στιγμή που ανοίγεις τα βλέφαρά σου και δε βλέπεις πουθενά την κατά συνθήκη πραγματικότητά σου.

Έρχεται μια στιγμή που διαπιστώνεις ότι απομονωμένος στο -μέχρι πρότινος- νησί της σιγουριάς δεν υπάρχει πια τίποτα να κάνεις. Μόνο να ατενίσεις την αλήθεια, ατελείωτη θάλασσα που σε κρατάει μακριά από τον ιδανικό προορισμό...

Έρχεται μια στιγμή που απλά δεν μπορείς.
Ούτε να αρθρώσεις, ούτε να δώσεις λόγο...


...ούτε κλαίω, ούτε καν σε συζητώ...




Πώς έφυγες του Σταμάτη Κραουνάκη. Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού. Άλμπουμ: "Σκουριασμένα χείλη" (1981).
Στο βίντεο ακούμε τη (σπαρακτική) α καπέλα ερμηνεία από το "Το τραγούδι γυμνό" του 1992, μια συλλογή με τραγούδια που ερμήνευσαν unplugged 15 καλλιτέχνες με αφορμή τις εκπομπές του Κώστα Κωτούλα στον 9,84 FM.

6 σχόλια:

  1. έρχεται μια στιγμή που ανοίγουμε τα μάτια
    και αντικρύζουμε το πέλαγος
    και έχουμε μονάχα δυο επιλογές
    ή να παραμείνουμε στην σιγουριά της απομόνωσής μας
    ή να κολυμπήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. logia
    . άν μου επιτρέπεις να συνεχίσω,

    .... γιατί η ζωή συνήθως είναι κάπου πέρα από το απομονωμένο, προσωρινό καταφύγιο τού νησιού τής σιγουριάς.
    . Και σιγουριά δεν υπάρχει.
    . ή μάλλον, η μόνη σιγουριά είναι το ταξίδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κολυμπάς. Φυσικά και κολυμπάς.
    Μόνο που πολλές φορές θέλουμε το χρόνο μας, ε παιδιά;

    Γκιώνη καλωσόρισες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαφώς

    απαραίτητος ο χρόνος!!!!!


    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. . Πρέπει να διαφωνήσω · ποιός είναι άλλωστε εκείνος που είπε :

    ..." εχτές πολύ νωρίς, αύριο πολύ αργά,

    ... η μόνη στιγμή είναι Σήμερα ! "

    . Πολύ το ζήλεψα όταν κάποτε το διάβασα, αλλά παρ' όλα αυτά, ένα από τα παράπονα στη ζωή μου είναι οτ δεν μπόρεσα να το τηρήσω...
    . Και αυτό μού κόστισε και μού κοστίζει...

    Καλώς σάς βρήκα Μάρκο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτές οι πρώτες δυο σειρές...μεγάλη μου αλήθεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή